BlueChitect : juli 2015

donderdag 30 juli 2015

De barok is een Europese stijlperiode, 17e eeuw tot in de eerste helft van de 18e eeuw die zijn oorsprong had in Italië. Het woord barok komt van het Portugese barroco, wat 'onregelmatig gevormde parel' betekent. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen vroeg-, hoog- en laatbarok. De laatbarok wordt ook wel rococo genoemd.
De eerste architect en beeldhouwer die volledig inhoud gaf aan de stijl die we nu als barok kennen was Gianlorenzo Bernini (1598-1680), de tweede meester in de Romeinse barok was is Francesco Borromini (1599-1667) en de derde groot aandeel in de architectuur van de barok had is Pietro da Cortona.

De Art nouveau is een kunststroming tussen 1890 en 1914. De Art Nouveau besloeg maar een kort periode al was het wel de eerste stijl die zich modern mocht noemen. Art Nouveau wordt ook wel is Jugendstil genoemd.
Aan het einde van de 19de eeuw onderging de architectuur, zowel op het vlak van ruimtelijke opvatting als interieurdecoratie, een grondige transformatie. Drie namen overheersten in wat de Belgische art nouveau-architectuur zou worden: Victor Horta, Paul Hankar en Henry Van de Velde. Zij waren zowel de wegbereiders als de theoretici van deze stroming.

Art Deco was een populaire stijlbeweging van 1920 tot 1939 die haar weerslag had op de decoratieve en toegepaste kunst, bij zowel de architectuur, het grafische, industriële en interieurontwerp, als de beeldende kunst en kledingmode.
De naam art deco is ontleend aan de grote expositie voor moderne decoratieve kunst, de "Exposition des Arts décoratifs et Industriels modernes", een typische voorbeeld van art deco-bouw is het theater Tuschinski in Amsterdam uit 1921.
De jaren 30 zijn een scharniermoment in de evolutie van de art deco. Elementen uit het modernisme en vooral uit de scheepsarchitectuur worden decoratief in gevels geïntegreerd: vlaggenmasten, patrijspoortvensters en gestileerd gestroomlijnde vormen.

Arcologie is een gecombineerde term van 'architectuur' en 'ecologie', ontstaan in 1950. De principes zijn gericht op het ontwerpen van enorme woonomgevingen met een extreem hoge bewoningsdichtheid, die zowel woningen, bedrijven als landbouwfaciliteiten omvatten en die het milieu zo weinig mogelijk belasten. Dergelijke complexen worden vaak aangeduid met de term 'economisch zelfvoorzienend'.

De Amsterdamse School is een stijl in de bouwkunst, te plaatsen in de periode van de Moderne Bouwkunst, tussen 1910 en 1930. De Amsterdamse School kenmerkt zich door gebruik van expressieve en fantastische vormen, verwant aan het expressionisme. De horizontale lijn is één van de meest karakteristieke eigenschappen van de Amsterdamse school, vaak met verticale accenten waardoor de Amsterdamse School wat weg heeft van de Art Deco.
De Amsterdamse School gebruikt “eerlijke” materialen, zoals baksteen en hout. Beton en staal, die vond men niet passen bij het handwerk dat in het gebouw wou uitgedrukt brengen. De stijl wordt ook gekenmerkt door grillige kozijnvormen in het zwaar hout, golvende gevels, dakpannen worden soms met torentjes versierd.